top of page
OTİZMDE TAKLİT VE SOSYAL ETKİLEŞİMLER

Taklit, çocukların gruplarca sosyal kabul gören davranış biçimlerini öğrenmelerini sağlayan kilit bir mekanizmadır. Öyleye, sosyal ve iletişim zorlukları üzerinden tanımlanan otizm için taklit ne derecede önemlidir ve taklit, otistik bireylerin diğer insanlara bağlanmasında nasıl bir rol oynar?

Yakın bir zaman önce, çalışma arkadaşlarımla birlikte CAMI isimli bir yöntem geliştirdik (CAMI, İngilizce Computerised Assessment of Motor Imitation'ın kısaltması). CAMI yöntemi, bir kişinin diğerini ne kadar iyi taklit ettiğini değerlendirmek için iki kişiden alınan hareket verilerini kullanır. Çalışmalarımızda, salt CAMI ile ölçülen taklit yeteneğinin, çocukların otizm teşhisi olup olmadığını, %85'in üzerinde bir doğrulukla belirleyebildiğini gösterdik. Süregiden çalışmalarımızda, CAMI yöntemini herkesçe kolaylıkla satın alınıp kullanılabilecek 2D kameralar için optimize etmekte ve CAMI'nin küçük çocuklarda teşhis ve tedavi alanındaki olası faydalarını değerlendirmekteyiz.

Bunun yanı sıra, taklitin otistik bireylerin sosyal etkileşimlerinde ne anlama geldiğini araştırmaktayım – Taklit, otistik bireylerin insanları anlamalarına ve daha zenginleştirici etkileşimlerde bulunmalarına mı yardımcı oluyor yoksa iyilik haline olumsuz etkisi olduğunu bildiğimiz maskele davranışıyla mı ilintili?

Çalışma ortaklarım

Inge-Marie Eigsti (Connecticut Üniversitesi)

Adam Eggebrecht (Washington Üniversitesi)

Daniel Lidstone (Kennedy Krieger Enstitüsü)
Stewart Mostofsky (Kennedy Krieger Enstitüsü)
Carolina Pacheco (Johns Hopkins Üniversitesi)

René Vidal (Johns Hopkins Üniversitesi)

Konudaki Önemli Yayınlarım

bottom of page