top of page
OTİZMDE TAKLİT VE SOSYAL ETKİLEŞİMLER

Taklit, çocukların gruplarca sosyal kabul gören davranış biçimlerini öÄŸrenmelerini saÄŸlayan kilit bir mekanizmadır. Öyleye, sosyal ve iletiÅŸim zorlukları üzerinden tanımlanan otizm için taklit ne derecede önemlidir ve taklit, otistik bireylerin diÄŸer insanlara baÄŸlanmasında nasıl bir rol oynar?

Yakın bir zaman önce, çalışma arkadaÅŸlarımla birlikte CAMI isimli bir yöntem geliÅŸtirdik (CAMI, Ä°ngilizce Computerised Assessment of Motor Imitation'ın kısaltması). CAMI yöntemi, bir kiÅŸinin diÄŸerini ne kadar iyi taklit ettiÄŸini deÄŸerlendirmek için iki kiÅŸiden alınan hareket verilerini kullanır. Çalışmalarımızda, salt CAMI ile ölçülen taklit yeteneÄŸinin, çocukların otizm teÅŸhisi olup olmadığını, %85'in üzerinde bir doÄŸrulukla belirleyebildiÄŸini gösterdik. Süregiden çalışmalarımızda, CAMI yöntemini herkesçe kolaylıkla satın alınıp kullanılabilecek 2D kameralar için optimize etmekte ve CAMI'nin küçük çocuklarda teÅŸhis ve tedavi alanındaki olası faydalarını deÄŸerlendirmekteyiz.

​

Bunun yanı sıra, taklitin otistik bireylerin sosyal etkileÅŸimlerinde ne anlama geldiÄŸini araÅŸtırmaktayım – Taklit, otistik bireylerin insanları anlamalarına ve daha zenginleÅŸtirici etkileÅŸimlerde bulunmalarına mı yardımcı oluyor yoksa iyilik haline olumsuz etkisi olduÄŸunu bildiÄŸimiz maskele davranışıyla mı ilintili?

Çalışma ortaklarım
​

Inge-Marie Eigsti (Connecticut Üniversitesi)

Adam Eggebrecht (Washington Üniversitesi)

Daniel Lidstone (Kennedy Krieger Enstitüsü)
Stewart Mostofsky (Kennedy Krieger Enstitüsü)
Carolina Pacheco (Johns Hopkins Üniversitesi)

René Vidal (Johns Hopkins Üniversitesi)

Konudaki Önemli Yayınlarım
​​

​

​​

bottom of page